эстра́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эстра́днік эстра́днікі
Р. эстра́дніка эстра́днікаў
Д. эстра́дніку эстра́днікам
В. эстра́дніка эстра́днікаў
Т. эстра́днікам эстра́днікамі
М. эстра́дніку эстра́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)