эргаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эргаты́ў | эргаты́вы | |
| эргаты́ва | эргаты́ваў | |
| эргаты́ву | эргаты́вам | |
| эргаты́ў | эргаты́вы | |
| эргаты́вам | эргаты́вамі | |
| эргаты́ве | эргаты́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)