эпіто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпіто́н | эпіто́ны | |
| эпіто́на | эпіто́наў | |
| эпіто́ну | эпіто́нам | |
| эпіто́н | эпіто́ны | |
| эпіто́нам | эпіто́намі | |
| эпіто́не | эпіто́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)