эпісклеры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпісклеры́т | эпісклеры́ты | |
| эпісклеры́ту | эпісклеры́таў | |
| эпісклеры́ту | эпісклеры́там | |
| эпісклеры́т | эпісклеры́ты | |
| эпісклеры́там | эпісклеры́тамі | |
| эпісклеры́це | эпісклеры́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)