эпікры́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпікры́зны эпікры́зная эпікры́знае эпікры́зныя
Р. эпікры́знага эпікры́знай
эпікры́знае		 эпікры́знага эпікры́зных
Д. эпікры́знаму эпікры́знай эпікры́знаму эпікры́зным
В. эпікры́зны (неадуш.)
эпікры́знага (адуш.)		 эпікры́зную эпікры́знае эпікры́зныя (неадуш.)
эпікры́зных (адуш.)
Т. эпікры́зным эпікры́знай
эпікры́знаю		 эпікры́зным эпікры́знымі
М. эпікры́зным эпікры́знай эпікры́зным эпікры́зных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)