эпіаб’екты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эпіаб’екты́ў | эпіаб’екты́вы | |
эпіаб’екты́ва | эпіаб’екты́ваў | |
эпіаб’екты́ву | эпіаб’екты́вам | |
эпіаб’екты́ў | эпіаб’екты́вы | |
эпіаб’екты́вам | эпіаб’екты́вамі | |
эпіаб’екты́ве | эпіаб’екты́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)