эпуні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпуні́т | эпуні́ты | |
| эпуні́та | эпуні́таў | |
| эпуні́ту | эпуні́там | |
| эпуні́т | эпуні́ты | |
| эпуні́там | эпуні́тамі | |
| эпуні́це | эпуні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)