энігматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. энігматы́чны энігматы́чная энігматы́чнае энігматы́чныя
Р. энігматы́чнага энігматы́чнай
энігматы́чнае		 энігматы́чнага энігматы́чных
Д. энігматы́чнаму энігматы́чнай энігматы́чнаму энігматы́чным
В. энігматы́чны (неадуш.)
энігматы́чнага (адуш.)		 энігматы́чную энігматы́чнае энігматы́чныя (неадуш.)
энігматы́чных (адуш.)
Т. энігматы́чным энігматы́чнай
энігматы́чнаю		 энігматы́чным энігматы́чнымі
М. энігматы́чным энігматы́чнай энігматы́чным энігматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)