энтэрапатаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. энтэрапатаге́нны энтэрапатаге́нная энтэрапатаге́ннае энтэрапатаге́нныя
Р. энтэрапатаге́ннага энтэрапатаге́ннай
энтэрапатаге́ннае		 энтэрапатаге́ннага энтэрапатаге́нных
Д. энтэрапатаге́ннаму энтэрапатаге́ннай энтэрапатаге́ннаму энтэрапатаге́нным
В. энтэрапатаге́нны (неадуш.)
энтэрапатаге́ннага (адуш.)		 энтэрапатаге́нную энтэрапатаге́ннае энтэрапатаге́нныя (неадуш.)
энтэрапатаге́нных (адуш.)
Т. энтэрапатаге́нным энтэрапатаге́ннай
энтэрапатаге́ннаю		 энтэрапатаге́нным энтэрапатаге́ннымі
М. энтэрапатаге́нным энтэрапатаге́ннай энтэрапатаге́нным энтэрапатаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)