энтыме́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| энтыме́ма | энтыме́мы | |
| энтыме́мы | энтыме́м | |
| энтыме́ме | энтыме́мам | |
| энтыме́му | энтыме́мы | |
| энтыме́май энтыме́маю |
энтыме́мамі | |
| энтыме́ме | энтыме́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)