энкавэдэ́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. энкавэдэ́шнік энкавэдэ́шнікі
Р. энкавэдэ́шніка энкавэдэ́шнікаў
Д. энкавэдэ́шніку энкавэдэ́шнікам
В. энкавэдэ́шніка энкавэдэ́шнікаў
Т. энкавэдэ́шнікам энкавэдэ́шнікамі
М. энкавэдэ́шніку энкавэдэ́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)