энкавэдэ́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| энкавэдэ́шнік | энкавэдэ́шнікі | |
| энкавэдэ́шніка | энкавэдэ́шнікаў | |
| энкавэдэ́шніку | энкавэдэ́шнікам | |
| энкавэдэ́шніка | энкавэдэ́шнікаў | |
| энкавэдэ́шнікам | энкавэдэ́шнікамі | |
| энкавэдэ́шніку | энкавэдэ́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)