эндэ́мік
‘жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эндэ́мік | эндэ́мікі | |
| эндэ́міка | эндэ́мікаў | |
| эндэ́міку | эндэ́мікам | |
| эндэ́міка | эндэ́мікаў | |
| эндэ́мікам | эндэ́мікамі | |
| эндэ́міку | эндэ́міках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)