эмі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмі́р эмі́ры
Р. эмі́ра эмі́раў
Д. эмі́ру эмі́рам
В. эмі́ра эмі́раў
Т. эмі́рам эмі́рамі
М. эмі́ру эмі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)