эмеці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмеці́н
Р. эмеці́ну
Д. эмеці́ну
В. эмеці́н
Т. эмеці́нам
М. эмеці́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)