эмерджэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмерджэ́нтны эмерджэ́нтная эмерджэ́нтнае эмерджэ́нтныя
Р. эмерджэ́нтнага эмерджэ́нтнай
эмерджэ́нтнае		 эмерджэ́нтнага эмерджэ́нтных
Д. эмерджэ́нтнаму эмерджэ́нтнай эмерджэ́нтнаму эмерджэ́нтным
В. эмерджэ́нтны (неадуш.)
эмерджэ́нтнага (адуш.)		 эмерджэ́нтную эмерджэ́нтнае эмерджэ́нтныя (неадуш.)
эмерджэ́нтных (адуш.)
Т. эмерджэ́нтным эмерджэ́нтнай
эмерджэ́нтнаю		 эмерджэ́нтным эмерджэ́нтнымі
М. эмерджэ́нтным эмерджэ́нтнай эмерджэ́нтным эмерджэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)