эмацыяге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацыяге́нны эмацыяге́нная эмацыяге́ннае эмацыяге́нныя
Р. эмацыяге́ннага эмацыяге́ннай
эмацыяге́ннае		 эмацыяге́ннага эмацыяге́нных
Д. эмацыяге́ннаму эмацыяге́ннай эмацыяге́ннаму эмацыяге́нным
В. эмацыяге́нны (неадуш.)
эмацыяге́ннага (адуш.)		 эмацыяге́нную эмацыяге́ннае эмацыяге́нныя (неадуш.)
эмацыяге́нных (адуш.)
Т. эмацыяге́нным эмацыяге́ннай
эмацыяге́ннаю		 эмацыяге́нным эмацыяге́ннымі
М. эмацыяге́нным эмацыяге́ннай эмацыяге́нным эмацыяге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)