элюі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| элюі́раванне | элюі́раванні | |
| элюі́равання | элюі́раванняў | |
| элюі́раванню | элюі́раванням | |
| элюі́раванне | элюі́раванні | |
| элюі́раваннем | элюі́раваннямі | |
| элюі́раванні | элюі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)