элюі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
элюі́раванне | элюі́раванні | |
элюі́равання | элюі́раванняў | |
элюі́раванню | элюі́раванням | |
элюі́раванне | элюі́раванні | |
элюі́раваннем | элюі́раваннямі | |
элюі́раванні | элюі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)