экіпірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
экіпірава́нне | |
экіпірава́ння | |
экіпірава́нню | |
экіпірава́нне | |
экіпірава́ннем | |
экіпірава́нні |
Іншыя варыянты: экіпі́раванне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)