экумені́чны
прыметнік, адносны
экумені́чны | экумені́чная | экумені́чнае | экумені́чныя | |
экумені́чнага | экумені́чнай экумені́чнае |
экумені́чнага | экумені́чных | |
экумені́чнаму | экумені́чнай | экумені́чнаму | экумені́чным | |
экумені́чны ( экумені́чнага ( |
экумені́чную | экумені́чнае | экумені́чныя ( экумені́чных ( |
|
экумені́чным | экумені́чнай экумені́чнаю |
экумені́чным | экумені́чнымі | |
экумені́чным | экумені́чнай | экумені́чным | экумені́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)