экумені́цкі
прыметнік, адносны
| экумені́цкі | экумені́цкая | экумені́цкае | экумені́цкія | |
| экумені́цкага | экумені́цкай | экумені́цкага | экумені́цкіх | |
| экумені́цкаму | экумені́цкай | экумені́цкаму | экумені́цкім | |
| экумені́цкі | экумені́цкую | экумені́цкае | экумені́цкія | |
| экумені́цкім | экумені́цкай экумені́цкаю |
экумені́цкім | экумені́цкімі | |
| экумені́цкім | экумені́цкай | экумені́цкім | экумені́цкіх | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)