экумені́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экумені́ст экумені́сты
Р. экумені́ста экумені́стаў
Д. экумені́сту экумені́стам
В. экумені́ста экумені́стаў
Т. экумені́стам экумені́стамі
М. экумені́сце экумені́стах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)