экзаменацы́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| экзаменацы́йнік | экзаменацы́йнікі | |
| экзаменацы́йніка | экзаменацы́йнікаў | |
| экзаменацы́йніку | экзаменацы́йнікам | |
| экзаменацы́йніка | экзаменацы́йнікаў | |
| экзаменацы́йнікам | экзаменацы́йнікамі | |
| экзаменацы́йніку | экзаменацы́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)