экзакры́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзакры́нны экзакры́нная экзакры́ннае экзакры́нныя
Р. экзакры́ннага экзакры́ннай
экзакры́ннае
экзакры́ннага экзакры́нных
Д. экзакры́ннаму экзакры́ннай экзакры́ннаму экзакры́нным
В. экзакры́нны (неадуш.)
экзакры́ннага (адуш.)
экзакры́нную экзакры́ннае экзакры́нныя (неадуш.)
экзакры́нных (адуш.)
Т. экзакры́нным экзакры́ннай
экзакры́ннаю
экзакры́нным экзакры́ннымі
М. экзакры́нным экзакры́ннай экзакры́нным экзакры́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)