эквівале́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквівале́нтны эквівале́нтная эквівале́нтнае эквівале́нтныя
Р. эквівале́нтнага эквівале́нтнай
эквівале́нтнае		 эквівале́нтнага эквівале́нтных
Д. эквівале́нтнаму эквівале́нтнай эквівале́нтнаму эквівале́нтным
В. эквівале́нтны (неадуш.)
эквівале́нтнага (адуш.)		 эквівале́нтную эквівале́нтнае эквівале́нтныя (неадуш.)
эквівале́нтных (адуш.)
Т. эквівале́нтным эквівале́нтнай
эквівале́нтнаю		 эквівале́нтным эквівале́нтнымі
М. эквівале́нтным эквівале́нтнай эквівале́нтным эквівале́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)