эквівака́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эквівака́цыя эквівака́цыі
Р. эквівака́цыі эквівака́цый
Д. эквівака́цыі эквівака́цыям
В. эквівака́цыю эквівака́цыі
Т. эквівака́цыяй
эквівака́цыяю		 эквівака́цыямі
М. эквівака́цыі эквівака́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)