эгуто́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эгуто́р | эгуто́ры | |
| эгуто́ра | эгуто́раў | |
| эгуто́ру | эгуто́рам | |
| эгуто́р | эгуто́ры | |
| эгуто́рам | эгуто́рамі | |
| эгуто́ры | эгуто́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)