эве́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эве́н | эве́ны | |
эве́на | эве́наў | |
эве́ну | эве́нам | |
эве́на | эве́наў | |
эве́нам | эве́намі | |
эве́не | эве́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)