эвакапрыё́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эвакапрыё́мнік эвакапрыё́мнікі
Р. эвакапрыё́мніка эвакапрыё́мнікаў
Д. эвакапрыё́мніку эвакапрыё́мнікам
В. эвакапрыё́мнік эвакапрыё́мнікі
Т. эвакапрыё́мнікам эвакапрыё́мнікамі
М. эвакапрыё́мніку эвакапрыё́мніках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)