эвакапрыё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эвакапрыё́мнік | эвакапрыё́мнікі | |
| эвакапрыё́мніка | эвакапрыё́мнікаў | |
| эвакапрыё́мніку | эвакапрыё́мнікам | |
| эвакапрыё́мнік | эвакапрыё́мнікі | |
| эвакапрыё́мнікам | эвакапрыё́мнікамі | |
| эвакапрыё́мніку | эвакапрыё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)