шэрсцеапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэрсцеапрацо́ўчы шэрсцеапрацо́ўчая шэрсцеапрацо́ўчае шэрсцеапрацо́ўчыя
Р. шэрсцеапрацо́ўчага шэрсцеапрацо́ўчай
шэрсцеапрацо́ўчае		 шэрсцеапрацо́ўчага шэрсцеапрацо́ўчых
Д. шэрсцеапрацо́ўчаму шэрсцеапрацо́ўчай шэрсцеапрацо́ўчаму шэрсцеапрацо́ўчым
В. шэрсцеапрацо́ўчы (неадуш.)
шэрсцеапрацо́ўчага (адуш.)		 шэрсцеапрацо́ўчую шэрсцеапрацо́ўчае шэрсцеапрацо́ўчыя (неадуш.)
шэрсцеапрацо́ўчых (адуш.)
Т. шэрсцеапрацо́ўчым шэрсцеапрацо́ўчай
шэрсцеапрацо́ўчаю		 шэрсцеапрацо́ўчым шэрсцеапрацо́ўчымі
М. шэрсцеапрацо́ўчым шэрсцеапрацо́ўчай шэрсцеапрацо́ўчым шэрсцеапрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)