шышкано́сныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
шышкано́сныя | |
шышкано́сных | |
шышкано́сным | |
шышкано́сныя | |
шышкано́снымі | |
шышкано́сных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)