шыфро́ўка

‘тэкст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шыфро́ўка шыфро́ўкі
Р. шыфро́ўкі шыфро́вак
Д. шыфро́ўцы шыфро́ўкам
В. шыфро́ўку шыфро́ўкі
Т. шыфро́ўкай
шыфро́ўкаю		 шыфро́ўкамі
М. шыфро́ўцы шыфро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)