шыракара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шыракара́дны шыракара́дная шыракара́днае шыракара́дныя
Р. шыракара́днага шыракара́днай
шыракара́днае		 шыракара́днага шыракара́дных
Д. шыракара́днаму шыракара́днай шыракара́днаму шыракара́дным
В. шыракара́дны (неадуш.)
шыракара́днага (адуш.)		 шыракара́дную шыракара́днае шыракара́дныя (неадуш.)
шыракара́дных (адуш.)
Т. шыракара́дным шыракара́днай
шыракара́днаю		 шыракара́дным шыракара́днымі
М. шыракара́дным шыракара́днай шыракара́дным шыракара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)