шы́бенік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шы́бенік | шы́бенікі | |
шы́беніка | шы́бенікаў | |
шы́беніку | шы́бенікам | |
шы́беніка | шы́бенікаў | |
шы́бенікам | шы́бенікамі | |
шы́беніку | шы́беніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)