шы́бенік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шы́бенік | шы́бенікі | |
| шы́беніка | шы́бенікаў | |
| шы́беніку | шы́бенікам | |
| шы́беніка | шы́бенікаў | |
| шы́бенікам | шы́бенікамі | |
| шы́беніку | шы́беніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)