шы́бельнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шы́бельнік | шы́бельнікі | |
шы́бельніка | шы́бельнікаў | |
шы́бельніку | шы́бельнікам | |
шы́бельніка | шы́бельнікаў | |
шы́бельнікам | шы́бельнікамі | |
шы́бельніку | шы́бельніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)