шыбава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шыбу́ю шыбу́ем
2-я ас. шыбу́еш шыбу́еце
3-я ас. шыбу́е шыбу́юць
Прошлы час
м. шыбава́ў шыбава́лі
ж. шыбава́ла
н. шыбава́ла
Загадны лад
2-я ас. шыбу́й шыбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шыбу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)