шчытамо́рднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шчытамо́рднік | шчытамо́рднікі | |
шчытамо́рдніка | шчытамо́рднікаў | |
шчытамо́рдніку | шчытамо́рднікам | |
шчытамо́рдніка | шчытамо́рднікаў | |
шчытамо́рднікам | шчытамо́рднікамі | |
шчытамо́рдніку | шчытамо́рдніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)