шчыгля́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шчыгля́тнік | шчыгля́тнікі | |
шчыгля́тніка | шчыгля́тнікаў | |
шчыгля́тніку | шчыгля́тнікам | |
шчыгля́тніка | шчыгля́тнікаў | |
шчыгля́тнікам | шчыгля́тнікамі | |
шчыгля́тніку | шчыгля́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)