шчаці́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаці́ннік шчаці́ннікі
Р. шчаці́нніка шчаці́ннікаў
Д. шчаці́нніку шчаці́ннікам
В. шчаці́нніка шчаці́ннікаў
Т. шчаці́ннікам шчаці́ннікамі
М. шчаці́нніку шчаці́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)