шчаву́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчаву́к
Р. шчавуку́
Д. шчавуку́
В. шчаву́к
Т. шчавуко́м
М. шчавуку́

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)