шчабяту́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчабяту́нчык | шчабяту́нчыкі | |
| шчабяту́нчыка | шчабяту́нчыкаў | |
| шчабяту́нчыку | шчабяту́нчыкам | |
| шчабяту́нчыка | шчабяту́нчыкаў | |
| шчабяту́нчыкам | шчабяту́нчыкамі | |
| шчабяту́нчыку | шчабяту́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)