шчабяту́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчабяту́н шчабетуны́
Р. шчабетуна́ шчабетуно́ў
Д. шчабетуну́ шчабетуна́м
В. шчабетуна́ шчабетуно́ў
Т. шчабетуно́м шчабетуна́мі
М. шчабетуне́ шчабетуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)