шушу́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шушу́канне | шушу́канні | |
шушу́кання | шушу́канняў | |
шушу́канню | шушу́канням | |
шушу́канне | шушу́канні | |
шушу́каннем | шушу́каннямі | |
шушу́канні | шушу́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)