шушу́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шушу́канне | шушу́канні | |
| шушу́кання | шушу́канняў | |
| шушу́канню | шушу́канням | |
| шушу́канне | шушу́канні | |
| шушу́каннем | шушу́каннямі | |
| шушу́канні | шушу́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)