шурпа́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шурпа́тка | шурпа́ткі | |
| шурпа́ткі | шурпа́так | |
| шурпа́тцы | шурпа́ткам | |
| шурпа́тку | шурпа́так | |
| шурпа́ткай шурпа́ткаю |
шурпа́ткамі | |
| шурпа́тцы | шурпа́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)