шумну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шумну́ шумнё́м
2-я ас. шумне́ш шумняце́
3-я ас. шумне́ шумну́ць
Прошлы час
м. шумну́ў шумну́лі
ж. шумну́ла
н. шумну́ла
Загадны лад
2-я ас. шумні́ шумні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шумну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)