шумаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шумаві́к | шумавікі́ | |
| шумавіка́ | шумавіко́ў | |
| шумавіку́ | шумавіка́м | |
| шумавіка́ | шумавіко́ў | |
| шумавіко́м | шумавіка́мі | |
| шумавіку́ | шумавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)