шука́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шука́ннік шука́ннікі
Р. шука́нніка шука́ннікаў
Д. шука́нніку шука́ннікам
В. шука́нніка шука́ннікаў
Т. шука́ннікам шука́ннікамі
М. шука́нніку шука́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)