штурмаві́к

‘самалёт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурмаві́к штурмавікі́
Р. штурмавіка́ штурмавіко́ў
Д. штурмавіку́ штурмавіка́м
В. штурмаві́к штурмавікі́
Т. штурмавіко́м штурмавіка́мі
М. штурмавіку́ штурмавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)