штуко́ўка

‘заштукаванае месца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. штуко́ўка штуко́ўкі
Р. штуко́ўкі штуко́вак
Д. штуко́ўцы штуко́ўкам
В. штуко́ўку штуко́ўкі
Т. штуко́ўкай
штуко́ўкаю		 штуко́ўкамі
М. штуко́ўцы штуко́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)