шрубава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шрубава́нне
Р. шрубава́ння
Д. шрубава́нню
В. шрубава́нне
Т. шрубава́ннем
М. шрубава́нні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)