шру́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шру́ба шру́бы
Р. шру́бы шру́б
Д. шру́бе шру́бам
В. шру́бу шру́бы
Т. шру́бай
шру́баю		 шру́бамі
М. шру́бе шру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)